Emil Zelma

Karta podatkowa nie bez powodu jest postrzegana jako jedna z prostszych form opodatkowania działalności gospodarczej (jeśli nie najprostsza). Zastosowanie karty podatkowej nie wymaga bowiem prowadzenia rozbudowanej ewidencji księgowej. Tymczasem, jest to problem w przypadku pełnej księgowości czy KPiR. Czy w tym uproszczonym systemie trzeba księgować koszty uzyskania przychodu?
Karta podatkowa – (bardzo) uproszczona forma opodatkowania dochodów firmy
Karta podatkowa, której funkcjonowanie reguluje ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, to niezwykle prosta forma opodatkowania działalności gospodarczej. Na czym polega jej wyjątkowość? Odpowiedź na pytanie jest prosta – ponieważ w odróżnieniu od:
- pełnych ksiąg rachunkowych,
- KPiR,
- ryczałtu ewidencjonowanego,
podstawa opodatkowania (a co za tym idzie, wysokość podatku) nie zależy od osiąganego przez przedsiębiorcę przychodu czy dochodu.
Zamiast tego wysokość podatku zależy od z góry ustalonej stawek – informacje na ten temat znajdują się w przepisach.
Taki stan rzeczy sprawia, że podatnik rozliczający się z użyciem karty podatkowej nie musi dokumentować w ewidencji każdego kosztu oraz przychodu. Wysokość podatku jest łatwa do przewidzenia i ustalana według następujących kryteriów:
- wielkość miejscowości, w której działa dane przedsiębiorstwo (ustalana w oparciu o liczbę mieszkańców),
- przedmiot działalności,
- liczba pracowników.
Przykład Pan Adam prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług ślusarskich w miejscowości liczącej 60 000 mieszkańców i zatrudnia 3 pracowników. Działalność gospodarcza jest rozliczana w oparciu o kartę podatkową. Wysokość miesięcznego podatku do zapłaty to 784 zł. A jak wyglądałaby sytuacja, gdyby pan Adam zatrudniał mniej pracowników lub prowadził działalność w mniejszej miejscowości? Oto odpowiedź: Pan Adam nie zatrudnia pracowników – miejscowość licząca: – do 5000 mieszkańców – 225 zł, – 5001-50 000 mieszkańców – 262 zł, – powyżej 50 000 mieszkańców – 287 zł. Pan Adam zatrudnia 1 pracownika – miejscowość licząca: – do 5000 mieszkańców – 386 zł, – 5001-50 000 mieszkańców – 418 zł, – powyżej 50 000 mieszkańców – 481 zł. Pan Adam zatrudnia 2 pracowników – miejscowość licząca: – do 5000 mieszkańców – 492 zł, – 5001-50 000 mieszkańców – 566 zł, – powyżej 50 000 mieszkańców – 642 zł. Pan Adam zatrudnia 3 pracowników – miejscowość licząca: – do 5000 mieszkańców – 616 zł, – 5001-50 000 mieszkańców – 704 zł. |
Karta podatkowa – czy trzeba uwzględniać przychody i rozchody?
Nie, w ramach karty podatkowej nie księguje się ani przychodów, ani kosztów ich uzyskania. W praktyce taki stan rzeczy oznacza, że poziom kosztów poniesionych przez przedsiębiorcę nie wpływa na wysokość płaconego podatku. Zalicza się do nich np. wydatki na zakup paliwa, wynajem lokalu firmowego czy kupno sprzętu.
Karta podatkowa jako forma opodatkowania działalności gospodarczej jest zatem niezależna od realnych przepływów finansowych w firmie.
Wprawdzie nie prowadzono badań w tej kwestii, ale jedno wydaje się pewne. Wybór opodatkowania w formie karty podatkowej jest z powodu prostoty praktycznym rozwiązaniem dla przedsiębiorców. Może być to jednak miecz obosieczny, ponieważ wysokość podatku jest stała. Oznacza to, że zobowiązania wobec fiskusa mogą okazać się sporym problemem w sytuacji, gdy w firmie pojawią się np. problemy z płynnością finansową.
Ważne Niestety, od 2022 r. z karty podatkowej mogą skorzystać jedynie ci przedsiębiorcy, którzy kontynuują ewidencję w tej formie z lat poprzednich. A zatem, do rozliczeń w ramach karty podatkowej nie mogą przystąpić nowi przedsiębiorcy, którzy: rozpoczynają działalność gospodarczą, chcieliby przejść na kartę podatkową np. z KPiR. |
Dokumentacja w przypadku karty podatkowej – jak to wygląda?
Jak już wiemy, w przypadku karty podatkowej nie trzeba prowadzić ewidencji księgowej. Nie oznacza to jednak dla przedsiębiorcy całkowitego braku obowiązków dokumentacyjnych. Wciąż trzeba wystawiać:
- rachunki (na żądanie klienta),
- faktury,
czyli dokumenty, które potwierdzają wykonanie usług lub sprzedaż towarów.
Kopie tych dokumentów powinny być przechowywane przez 5 lat podatkowych. Okres ten liczy się od końca roku, w którym zostały one wystawione przez przedsiębiorcę.
Oprócz tego wymagana jest również ewidencja kadrowo-płacowa potrzebna m.in. w trakcie kontroli przeprowadzanej przez Państwową Inspekcję Pracy. Obligatoryjne jest również prowadzenie – w zależności od specyfiki firmy – rejestrów dotyczących np. gospodarki odpadami (BDO).
Karta podatkowa. Podsumowanie
Opodatkowanie w tej formie nie wymaga księgowania przychodów oraz kosztów ich uzyskania. Wysokość zobowiązań wobec fiskusa jest bowiem uzależniona od innych czynników. Są one następujące: liczba mieszkańców w miejscowości, w której działa firma, liczba zatrudnionych pracowników oraz przedmiot działalności. Oznacza to, że w przypadku karty podatkowej nie ma miejsca na kreatywną księgowość. Stała wysokość podatku sprawia, że dla wielu przedsiębiorców jest to wciąż atrakcyjne rozwiązanie. Z drugiej strony oznacza to, że zobowiązanie wobec Urzędu Skarbowego trzeba uiścić nawet w przypadku straty.